San Pedro de Atacama en Argentina!
Door: Jef & Cato
Blijf op de hoogte en volg Jef
09 November 2012 | Argentinië, San Salvador de Jujuy
2 november 2012
's Morgens met de auto vertrokken richting San Pedro de Atacama. Onderweg in Calama nog gestopt om boodschappen te doen (we hebben gehoord dat ze er in SP de Atacama nogal van profiteren) en in de late namiddag aangekomen in San Pedro. We gingen langs de toeristeninfo om te informeren over de dingen die er te zien waren in en rond San Pedro en over hostels. We kregen wat brochures en mapjes mee en een papier met de prijzen en adressen van de hostels, gemakkelijk dachten wij, we kiezen er eentje dat ons aanstaat en gaan er langs. Dat was sneller gezegd dan gedaan. AL de hostels waar we heen gingen waren allemaal volgeboekt de volgende dagen, alleen in de superdure ho(s)tels was er nog plaats. Dat zou dan weer een nachtje auto worden ;-) Geen probleem voor ons natuurlijk, zeker niet met de vooruitzichten naar de prachtige sterrenhemel! Voor we een plekje zochten om te slapen nog snel langs het tankstation, naft op (morgen om 10u zou er pas nieuwe gebracht worden...) Wij parkeerden onze auto dan maar op een mooi plaatsje iets buiten de stad en zagen nog een filmpje in de auto en genoten van de vele sterren.
3 november 2012
's Morgens waren we weeral vroeg wakker, niet evident om lang te slapen als het om 6u al licht is. Om 8u reden we terug naar het tankstation in de hoop dat er al nieuwe naft geleverd was en we hadden geluk. Onze avonturentocht doorheen de Atacama regio kon beginnen! We bezochten eerst het stadje Rio Grande, een klein dorpje dat in een vallei gelegen is. Leuk dorpje maar niet heel speciaal, wel waren we weer dolgelukkig toen we onderweg langs de baan een 20tal lama's (ondertussen weten we wel dat het geen wilde waren, al de lama's en alpaca's zijn gedomesticeerd, enkel de vicuña's en guanaco's zijn nog te vinden in het wild) en vele vicuña's zagen grazen. Daarna reden we door naar Valle de la Luna, een maanvallei. Dit vonden we dan wel weer de moeite, je kon er twee wandelingen doen, eentje liep naar een uitkijkpunt boven op een berg, heel mooi, en een andere wandeling liep door een canyon. Na een tijdje liepen we in een grot en opeens zagen we niets meer voor ons. We wisten niet goed of het nu de bedoeling was dat we hier nog verder gingen, of dat we misschien verkeerd gelopen waren, wij maar flitsen met onze camera tot we er dan eindelijk zijn uitgeraakt. Al maar goed dat daar geen vleermuizen zaten of ik had alles onder gekrijst ;-) ik had nu al moeite om mezelf onder controle te houden met al die stalagmieten en stalactieten onderweg. Na onze avonturentocht door de Valle de la Luna stond Valle de la Muerte op het programma. Dit was een vallei met zandduinen waar je kon sandboarden, te vermoeiend voor ons om in temperaturen van +30° de berg op te lopen met een “snowboard” :-) Daarna zijn we terug naar SP gereden en hebben we iets gegeten in één van de vele restaurantjes. 's Avonds zijn we nog naar Laguna Cejar geweest (wij hebben hier altijd het gevoel dat het naarmate de avond vordert warmer en warmer wordt, waarschijnlijk door de opwarming van het zand), Laguna Cejar is een zoutmeer gelegen in de Salar de Atacama. Heel mooi maar we durfden niet goed te zwemmen omdat we niet wisten of we ons nog wel zouden kunnen wassen die avond (we zijn er met onze voeten in geweest en als je er dan terug uitkwam kon je perfect zien tot waar je in het water geweest was want tot daar zag je helemaal wit van het zout ;-) ). Na hier wat rondgelopen te hebben zijn we verder gereden naar Toconao waar we toch nog een hostelletje vonden tegen een degelijke prijs.
4 november 2012
s' Morgens op tijd vertrokken naar de Laguna Chaxa, een flamingoreservaat (ons was verteld dat er 's morgens de meeste flamingo's waren). Wij kwamen daar aan om 8.45u en ik denk dat je al de flamingo's op 2 handen kon tellen!! Al goed dat we net iets te vroeg gearriveerd waren zodat we geen inkom moesten betalen want dit had sowieso zijn geld niet waard geweest. Daarna zijn we verder gereden naar Laguna Miscanti en Laguna Meñiques, dit waren dan weer prachtige meren die het geld meer dan waard waren :-O Nu hadden we alles gedaan wat op onze planning stond dus konden we doorrijden naar de Paso Sico om naar Argentinië te gaan (althans dat dachten we!!). Onderweg zijn we nog PRACHTIGE meren tegengekomen waar echt niemand te zien was, we denken dat ze hier geen toeren naar organiseren omdat ze te ver weg liggen van SP. Toen we, na 220 km, eindelijk aankwamen aan de Paso Sico namen we onze reispassen om de nodige stempels in te laten zetten... Bleek dat we niet hier, maar in San Pedro de Atacama een stempel moesten halen. Ja hallo?! 220 km terug naar San Pedro de Atacama voor een stempel?! Geven ze de stempels normaal niet aan de grens? Wij wisten niet wat we hoorden, maar we konden niet anders dus wij helemaal terug naar San Pedro. Toen we in San Pedro aankwamen lieten we een stempel zetten in onze reispas zodat we het land konden verlaten, nog langs de douane de papieren van de auto laten controleren... Papieren niet orde... Nu hadden ze zich in Santiago vergist van datum, ipv 7 december 2012, hadden ze 7 november 2012 ingevuld. Onze auto was dus nog maar voor 3 dagen verzekerd en hiermee mochten wij de grens niet over. De Jef dan maar gebeld naar al de nummers die wij op documenten vonden om te horen wat we nu moesten doen, niemand sprak Engels, dus wij in ons beste Spaans proberen uit te leggen wat het probleem was. Uiteindelijk moesten we morgenvroeg naar het Europcar bureau in San Pedro en het probleem daar maar uitleggen. Hier stonden we dan met de handen in het haar. Wij moesten terug al de papieren invullen om een stempel te krijgen om het land terug binnen te mogen, komt er ineens een bus aan, stonden we helemaal vanachter in de rij,... Alles zat opeens tegen na deze voor de rest prachtige, onvergetelijke dag! Uiteindelijk mochten we Chili dan terug binnen en zijn we maar decadent gaan eten om de pijn te verzachten ;-) 's Avonds gingen we nog eens langs wat tourbureautjes om te luisteren hoe je van hier het beste naar Bolivië kunt doorreizen (binnen een dikke maand moeten we immers terug langs het noorden om in Bolivië te geraken). Wij hadden in de LP en van anderen gehoord dat je van San Pedro uit naar Bolivië kon reizen. Blijkbaar ging dit enkel via trips van 3 dagen die schandalig veel geld kosten dus moesten we een andere oplossing zoeken. Maar wij hadden in onze gedachten al de planning gemaakt dat we nadat we onze auto in Santiago terug achterlieten naar San Pedro zouden komen, nog een tripje doen dat we zelf niet met de auto konden doen omdat je daar een gids en een 4x4 voor nodig had en dan verder reizen naar Bolivië. Dit plan viel dus al in het water, tot we in een bureautje wat zaten te praten met de gids en een meisje van daar die voorstelden om de trip naar de El Tatio Geysers de volgende ochtend te doen. Goed voor ons! De volgende ochtend zouden we onze geplande trip dus toch nog kunnen doen! 's Avonds nog een filmpje gezien in de auto en om 4 uur liep de wekker al af!
5 november 2012
Rond half 5 werden we opgehaald om naar de El Tatio Geysers te gaan, we moesten ons warm aankleden want het zou er 's morgens nog onder de 0° zijn. Rond 7u waren we daar. Als eerste bezochten we de geisers zelf, het was een grote open vlakte waar verschillende “riviertjes” liepen en gaten waren waaruit water naar boven borrelde. Soms borrelde het gewoon naar boven en dan ineens spoot het eruit, het was dus oppassen geblazen want het water was 85°. Daarna kregen we een ontbijt en konden we nog zwemmen in één van de geisers (die natuurlijk minder warm was), maar bij gebrek aan omkleedruimte en wegens massas te koud hebben we dat maar aan ons laten voorbijgaan :-) Rond de middag waren we terug in SP waar we dan ineens maar langs de Europcar gingen om eens te horen hoe we dit nu moesten oplossen met onze papieren. De man van Europcar hielp ons heel goed, hij sprak wel geen Engels maar verstond het een beetje dus hier konden we ons probleem duidelijk uitleggen. Hij regelde vanalles en de volgende dag zouden we in Calama (100km verderop) onze papieren kunnen ophalen. We bleven in de namiddag nog rondhangen in SP en 's avonds reden we naar Calama.
6 november 2012
In de voormiddag reden we nog langs de winkel om nog wat brood en drinken te kopen en in de winkel daarnaast hadden ze tenten voor 9000 chileense peso (€1=620peso). We kochten een tentje en 2 goedkope luchtmatrassen, vanaf nu kunnen we dus besparen op ons verblijf (als je weet dat een camping dikwijls ¼ kost van wat een hostelverblijf kost). JOEPIE, wij houden van kamperen :-)
Rond de middag konden we de papieren gaan ophalen op de luchthaven, gelukkig was alles in orde gemaakt en rond half 2 konden we doorrijden naar San Pedro waar we met een bang hartje terug langs de douane gingen. Uiteindelijk bleek dat nu wel al de papieren oké waren dus konden we onze reis naar Argentinië eindelijk beginnen! Nog een fotootje genomen met de Licancabur vulkaan, onderweg een man die bij een omgewaaide bus op hulp zat te wachten water gegeven, en na 160 km kwamen we aan bij de Paso Jama, ook hier verliep gelukkig alles vlot. Eens in Argentinië aangekomen namen we nog wat foto's bij de Salinas Grandes en zetten dan onze reis door naar Purmamarca waar we wijselijk een hostel zochten met de onweerachtige lucht die boven ons hing.
7 november 2012
Vandaag sliepen we lekker uit, gingen ontbijten rond tien uur en reden door. We reden langs de Cuesta de Lipán en dan door naar Humahuaca. Onderweg zijn we nog gestopt in Tilcara om iets te eten. Toen we in Humahuaca aankwamen liepen we door het stadje toen de Jef opeens zei “oei geen kaart”, bleek dat het kaartje van de kodak nog in de computer zat, dus de meeste van onze foto's van vandaag waren verloren... Na wat rondgelopen te hebben in Humahuaca zijn we nog een menu del dia gaan eten in een restaurantje (veel restaurantjes bieden dagmenu's aan die veel goedkoper zijn). Op het menu stonden empanadas als voorgerecht, een lamastoofpotje als hoofdgerecht en brownie met ijs en fruit als nagerecht, en dit voor nog geen 10 euro per persoon. 's Avonds een camping gezocht en nog een flesje wijn gekraakt. Spannend, onze eerste nacht in de tent!
8 november 2012
We waren beiden al heel vroeg wakker. De Jef zijn luchtmatras was deze nacht al afgegaan en het was weer superkoud geweest! Onze eerste nacht in onze eigen tent konden we niet direct een succes noemen :-) Na een klein ontbijtje zijn we samen met twee mensen van op onze camping naar een uitzichtpunt over een berg gereden (de naam van de berg ontglipt me even). Toen we er aankwamen bleek dat de zon nog niet zo goed stond dus hebben we daar een kleine wandeling gemaakt en na een tijdje zag je de kleuren van de berg met de minuut veranderen, supermooi! Daarna terug naar Humahuaca gereden want we zouden van daaruit onze weg verderzetten. We vroegen wat rond aan de mensen hoe we moesten rijden tot bleek dat we eigenlijk dezelfde weg op moesten als deze morgend naar de berg! Dus eigenlijk waren we voor niets teruggekomen naar de stad zelf. Wij terug dezelfde weg op, onderweg nog twee mensen opgepikt die op weg waren naar het uitkijkpunt over de berg. Na een tijdje vroegen ze ons waar wij naartoe gingen en wij vertelden over onze plannen om naar het Calilegua National Park te gaan. Bleek dat zij van die kant kwamen en dat er een stuk van de weg onderbroken was waar je niet met de auto doorkon... Dus waren we eigenlijk voor niets terug die berg op gereden ;-) Dan zijn we samen met hun de berg nogmaals gaan bewonderen en nu waren de kleuren echt heel erg mooi, veel beter als in de voormiddag, dus toch niet voor niets teruggekomen! Na de middag hebben we dan onze tocht maar verdergezet via een andere weg naar Calilegua, onderweg gestopt in San Salvador de Jujuy om wat infobrochures te halen over park en uiteindelijk gestrand in San Martin, het stadje net voor het National Park. Terechtgekomen in een hostel met supervriendelijke mensen, we kregen er plattegronden van de streek, Spaanse les en humitas (een soort van geplette maïs met kaas en suiker die wordt klaargemaakt in een maïsblad). Dan kregen we nog een rondleiding door de hostel, bleek dat ze achterin nog een radiostudio hadden. De presentatrice heeft zelfs 5 keer door de radio geroepen dat “Jef y Carolien” in de studio waren, “dos belgas” die morgen het National Park gingen bezoeken. Echt te grappig allemaal. Wij zijn echt helemaal zot van de mensen hier, allemaal zo vriendelijk, gastvrij en behulpzaam!
Argentijnse groetjes!
J&C
Foto's Chili: https://www.facebook.com/media/set/set=a.4850543832346.2186396.1559494533&type=3
Foto's Argentinië: https://www.facebook.com/media/set/set=a.4886272045529.2187089.1559494533&type=3
's Morgens met de auto vertrokken richting San Pedro de Atacama. Onderweg in Calama nog gestopt om boodschappen te doen (we hebben gehoord dat ze er in SP de Atacama nogal van profiteren) en in de late namiddag aangekomen in San Pedro. We gingen langs de toeristeninfo om te informeren over de dingen die er te zien waren in en rond San Pedro en over hostels. We kregen wat brochures en mapjes mee en een papier met de prijzen en adressen van de hostels, gemakkelijk dachten wij, we kiezen er eentje dat ons aanstaat en gaan er langs. Dat was sneller gezegd dan gedaan. AL de hostels waar we heen gingen waren allemaal volgeboekt de volgende dagen, alleen in de superdure ho(s)tels was er nog plaats. Dat zou dan weer een nachtje auto worden ;-) Geen probleem voor ons natuurlijk, zeker niet met de vooruitzichten naar de prachtige sterrenhemel! Voor we een plekje zochten om te slapen nog snel langs het tankstation, naft op (morgen om 10u zou er pas nieuwe gebracht worden...) Wij parkeerden onze auto dan maar op een mooi plaatsje iets buiten de stad en zagen nog een filmpje in de auto en genoten van de vele sterren.
3 november 2012
's Morgens waren we weeral vroeg wakker, niet evident om lang te slapen als het om 6u al licht is. Om 8u reden we terug naar het tankstation in de hoop dat er al nieuwe naft geleverd was en we hadden geluk. Onze avonturentocht doorheen de Atacama regio kon beginnen! We bezochten eerst het stadje Rio Grande, een klein dorpje dat in een vallei gelegen is. Leuk dorpje maar niet heel speciaal, wel waren we weer dolgelukkig toen we onderweg langs de baan een 20tal lama's (ondertussen weten we wel dat het geen wilde waren, al de lama's en alpaca's zijn gedomesticeerd, enkel de vicuña's en guanaco's zijn nog te vinden in het wild) en vele vicuña's zagen grazen. Daarna reden we door naar Valle de la Luna, een maanvallei. Dit vonden we dan wel weer de moeite, je kon er twee wandelingen doen, eentje liep naar een uitkijkpunt boven op een berg, heel mooi, en een andere wandeling liep door een canyon. Na een tijdje liepen we in een grot en opeens zagen we niets meer voor ons. We wisten niet goed of het nu de bedoeling was dat we hier nog verder gingen, of dat we misschien verkeerd gelopen waren, wij maar flitsen met onze camera tot we er dan eindelijk zijn uitgeraakt. Al maar goed dat daar geen vleermuizen zaten of ik had alles onder gekrijst ;-) ik had nu al moeite om mezelf onder controle te houden met al die stalagmieten en stalactieten onderweg. Na onze avonturentocht door de Valle de la Luna stond Valle de la Muerte op het programma. Dit was een vallei met zandduinen waar je kon sandboarden, te vermoeiend voor ons om in temperaturen van +30° de berg op te lopen met een “snowboard” :-) Daarna zijn we terug naar SP gereden en hebben we iets gegeten in één van de vele restaurantjes. 's Avonds zijn we nog naar Laguna Cejar geweest (wij hebben hier altijd het gevoel dat het naarmate de avond vordert warmer en warmer wordt, waarschijnlijk door de opwarming van het zand), Laguna Cejar is een zoutmeer gelegen in de Salar de Atacama. Heel mooi maar we durfden niet goed te zwemmen omdat we niet wisten of we ons nog wel zouden kunnen wassen die avond (we zijn er met onze voeten in geweest en als je er dan terug uitkwam kon je perfect zien tot waar je in het water geweest was want tot daar zag je helemaal wit van het zout ;-) ). Na hier wat rondgelopen te hebben zijn we verder gereden naar Toconao waar we toch nog een hostelletje vonden tegen een degelijke prijs.
4 november 2012
s' Morgens op tijd vertrokken naar de Laguna Chaxa, een flamingoreservaat (ons was verteld dat er 's morgens de meeste flamingo's waren). Wij kwamen daar aan om 8.45u en ik denk dat je al de flamingo's op 2 handen kon tellen!! Al goed dat we net iets te vroeg gearriveerd waren zodat we geen inkom moesten betalen want dit had sowieso zijn geld niet waard geweest. Daarna zijn we verder gereden naar Laguna Miscanti en Laguna Meñiques, dit waren dan weer prachtige meren die het geld meer dan waard waren :-O Nu hadden we alles gedaan wat op onze planning stond dus konden we doorrijden naar de Paso Sico om naar Argentinië te gaan (althans dat dachten we!!). Onderweg zijn we nog PRACHTIGE meren tegengekomen waar echt niemand te zien was, we denken dat ze hier geen toeren naar organiseren omdat ze te ver weg liggen van SP. Toen we, na 220 km, eindelijk aankwamen aan de Paso Sico namen we onze reispassen om de nodige stempels in te laten zetten... Bleek dat we niet hier, maar in San Pedro de Atacama een stempel moesten halen. Ja hallo?! 220 km terug naar San Pedro de Atacama voor een stempel?! Geven ze de stempels normaal niet aan de grens? Wij wisten niet wat we hoorden, maar we konden niet anders dus wij helemaal terug naar San Pedro. Toen we in San Pedro aankwamen lieten we een stempel zetten in onze reispas zodat we het land konden verlaten, nog langs de douane de papieren van de auto laten controleren... Papieren niet orde... Nu hadden ze zich in Santiago vergist van datum, ipv 7 december 2012, hadden ze 7 november 2012 ingevuld. Onze auto was dus nog maar voor 3 dagen verzekerd en hiermee mochten wij de grens niet over. De Jef dan maar gebeld naar al de nummers die wij op documenten vonden om te horen wat we nu moesten doen, niemand sprak Engels, dus wij in ons beste Spaans proberen uit te leggen wat het probleem was. Uiteindelijk moesten we morgenvroeg naar het Europcar bureau in San Pedro en het probleem daar maar uitleggen. Hier stonden we dan met de handen in het haar. Wij moesten terug al de papieren invullen om een stempel te krijgen om het land terug binnen te mogen, komt er ineens een bus aan, stonden we helemaal vanachter in de rij,... Alles zat opeens tegen na deze voor de rest prachtige, onvergetelijke dag! Uiteindelijk mochten we Chili dan terug binnen en zijn we maar decadent gaan eten om de pijn te verzachten ;-) 's Avonds gingen we nog eens langs wat tourbureautjes om te luisteren hoe je van hier het beste naar Bolivië kunt doorreizen (binnen een dikke maand moeten we immers terug langs het noorden om in Bolivië te geraken). Wij hadden in de LP en van anderen gehoord dat je van San Pedro uit naar Bolivië kon reizen. Blijkbaar ging dit enkel via trips van 3 dagen die schandalig veel geld kosten dus moesten we een andere oplossing zoeken. Maar wij hadden in onze gedachten al de planning gemaakt dat we nadat we onze auto in Santiago terug achterlieten naar San Pedro zouden komen, nog een tripje doen dat we zelf niet met de auto konden doen omdat je daar een gids en een 4x4 voor nodig had en dan verder reizen naar Bolivië. Dit plan viel dus al in het water, tot we in een bureautje wat zaten te praten met de gids en een meisje van daar die voorstelden om de trip naar de El Tatio Geysers de volgende ochtend te doen. Goed voor ons! De volgende ochtend zouden we onze geplande trip dus toch nog kunnen doen! 's Avonds nog een filmpje gezien in de auto en om 4 uur liep de wekker al af!
5 november 2012
Rond half 5 werden we opgehaald om naar de El Tatio Geysers te gaan, we moesten ons warm aankleden want het zou er 's morgens nog onder de 0° zijn. Rond 7u waren we daar. Als eerste bezochten we de geisers zelf, het was een grote open vlakte waar verschillende “riviertjes” liepen en gaten waren waaruit water naar boven borrelde. Soms borrelde het gewoon naar boven en dan ineens spoot het eruit, het was dus oppassen geblazen want het water was 85°. Daarna kregen we een ontbijt en konden we nog zwemmen in één van de geisers (die natuurlijk minder warm was), maar bij gebrek aan omkleedruimte en wegens massas te koud hebben we dat maar aan ons laten voorbijgaan :-) Rond de middag waren we terug in SP waar we dan ineens maar langs de Europcar gingen om eens te horen hoe we dit nu moesten oplossen met onze papieren. De man van Europcar hielp ons heel goed, hij sprak wel geen Engels maar verstond het een beetje dus hier konden we ons probleem duidelijk uitleggen. Hij regelde vanalles en de volgende dag zouden we in Calama (100km verderop) onze papieren kunnen ophalen. We bleven in de namiddag nog rondhangen in SP en 's avonds reden we naar Calama.
6 november 2012
In de voormiddag reden we nog langs de winkel om nog wat brood en drinken te kopen en in de winkel daarnaast hadden ze tenten voor 9000 chileense peso (€1=620peso). We kochten een tentje en 2 goedkope luchtmatrassen, vanaf nu kunnen we dus besparen op ons verblijf (als je weet dat een camping dikwijls ¼ kost van wat een hostelverblijf kost). JOEPIE, wij houden van kamperen :-)
Rond de middag konden we de papieren gaan ophalen op de luchthaven, gelukkig was alles in orde gemaakt en rond half 2 konden we doorrijden naar San Pedro waar we met een bang hartje terug langs de douane gingen. Uiteindelijk bleek dat nu wel al de papieren oké waren dus konden we onze reis naar Argentinië eindelijk beginnen! Nog een fotootje genomen met de Licancabur vulkaan, onderweg een man die bij een omgewaaide bus op hulp zat te wachten water gegeven, en na 160 km kwamen we aan bij de Paso Jama, ook hier verliep gelukkig alles vlot. Eens in Argentinië aangekomen namen we nog wat foto's bij de Salinas Grandes en zetten dan onze reis door naar Purmamarca waar we wijselijk een hostel zochten met de onweerachtige lucht die boven ons hing.
7 november 2012
Vandaag sliepen we lekker uit, gingen ontbijten rond tien uur en reden door. We reden langs de Cuesta de Lipán en dan door naar Humahuaca. Onderweg zijn we nog gestopt in Tilcara om iets te eten. Toen we in Humahuaca aankwamen liepen we door het stadje toen de Jef opeens zei “oei geen kaart”, bleek dat het kaartje van de kodak nog in de computer zat, dus de meeste van onze foto's van vandaag waren verloren... Na wat rondgelopen te hebben in Humahuaca zijn we nog een menu del dia gaan eten in een restaurantje (veel restaurantjes bieden dagmenu's aan die veel goedkoper zijn). Op het menu stonden empanadas als voorgerecht, een lamastoofpotje als hoofdgerecht en brownie met ijs en fruit als nagerecht, en dit voor nog geen 10 euro per persoon. 's Avonds een camping gezocht en nog een flesje wijn gekraakt. Spannend, onze eerste nacht in de tent!
8 november 2012
We waren beiden al heel vroeg wakker. De Jef zijn luchtmatras was deze nacht al afgegaan en het was weer superkoud geweest! Onze eerste nacht in onze eigen tent konden we niet direct een succes noemen :-) Na een klein ontbijtje zijn we samen met twee mensen van op onze camping naar een uitzichtpunt over een berg gereden (de naam van de berg ontglipt me even). Toen we er aankwamen bleek dat de zon nog niet zo goed stond dus hebben we daar een kleine wandeling gemaakt en na een tijdje zag je de kleuren van de berg met de minuut veranderen, supermooi! Daarna terug naar Humahuaca gereden want we zouden van daaruit onze weg verderzetten. We vroegen wat rond aan de mensen hoe we moesten rijden tot bleek dat we eigenlijk dezelfde weg op moesten als deze morgend naar de berg! Dus eigenlijk waren we voor niets teruggekomen naar de stad zelf. Wij terug dezelfde weg op, onderweg nog twee mensen opgepikt die op weg waren naar het uitkijkpunt over de berg. Na een tijdje vroegen ze ons waar wij naartoe gingen en wij vertelden over onze plannen om naar het Calilegua National Park te gaan. Bleek dat zij van die kant kwamen en dat er een stuk van de weg onderbroken was waar je niet met de auto doorkon... Dus waren we eigenlijk voor niets terug die berg op gereden ;-) Dan zijn we samen met hun de berg nogmaals gaan bewonderen en nu waren de kleuren echt heel erg mooi, veel beter als in de voormiddag, dus toch niet voor niets teruggekomen! Na de middag hebben we dan onze tocht maar verdergezet via een andere weg naar Calilegua, onderweg gestopt in San Salvador de Jujuy om wat infobrochures te halen over park en uiteindelijk gestrand in San Martin, het stadje net voor het National Park. Terechtgekomen in een hostel met supervriendelijke mensen, we kregen er plattegronden van de streek, Spaanse les en humitas (een soort van geplette maïs met kaas en suiker die wordt klaargemaakt in een maïsblad). Dan kregen we nog een rondleiding door de hostel, bleek dat ze achterin nog een radiostudio hadden. De presentatrice heeft zelfs 5 keer door de radio geroepen dat “Jef y Carolien” in de studio waren, “dos belgas” die morgen het National Park gingen bezoeken. Echt te grappig allemaal. Wij zijn echt helemaal zot van de mensen hier, allemaal zo vriendelijk, gastvrij en behulpzaam!
Argentijnse groetjes!
J&C
Foto's Chili: https://www.facebook.com/media/set/set=a.4850543832346.2186396.1559494533&type=3
Foto's Argentinië: https://www.facebook.com/media/set/set=a.4886272045529.2187089.1559494533&type=3
-
09 November 2012 - 15:44
Gerda:
GEWELDIG!!!!! die bergen...adembenemend,zo schoon!!!
Ben kontent weer te mogen mee genieten!! -
09 November 2012 - 15:44
Gerda:
GEWELDIG!!!!! die bergen...adembenemend,zo schoon!!!
Ben kontent weer te mogen mee genieten!! -
09 November 2012 - 15:44
Gerda:
GEWELDIG!!!!! die bergen...adembenemend,zo schoon!!!
Ben kontent weer te mogen mee genieten!! -
09 November 2012 - 15:44
Gerda:
GEWELDIG!!!!! die bergen...adembenemend,zo schoon!!!
Ben kontent weer te mogen mee genieten!! -
09 November 2012 - 15:45
Gerda:
oei,te dikwijls op muis gedrukt :-) -
09 November 2012 - 16:03
Mama:
amaai, weeral veel leesvoer voor ons ;-) en natuurlijk heel plezant dat ze daar zo vriendelijk en behulpzaam zijn maar hier is da ook zalle, da ge geen plannen krijgt om daar te blijven he ;-))
-
09 November 2012 - 16:03
Mama:
amaai, weeral veel leesvoer voor ons ;-) en natuurlijk heel plezant dat ze daar zo vriendelijk en behulpzaam zijn maar hier is da ook zalle, da ge geen plannen krijgt om daar te blijven he ;-))
-
09 November 2012 - 20:05
Tante Nicole:
Weer super om te lezen (met chips en tonissteiner)
Waarom hebben jullie ook geen extra dekentje gekocht samen met jullie tentjes,mss was dat daar ook wel te vinden voor een paar €'s,of al eens gedacht om ne lama in de koffer te steken en die s'nachts op jullie te leggen,lekker warm,maar waarschijnlijk wakker worden van de stank???.
Het ziet er allemaal prachtig uit,kunnen jullie vlgde keer ook eens een paar foto's van de plaatselijke bevolking mee op facebook zetten,ben ik altijd heel benieuwd naar,en zo kunnen we nog een betere voorstelling maken van jullie avontuur.
Zorg goed voor elkaar x -
11 November 2012 - 15:58
Tante Liliane:
Hallo Catoke & jef,
Heb eindelijk de tijd genomen om jullie blog te lezen. Man man,das al nen hele boek geworden.
Nu ga ik ni meer zo lang wachten zalle.
Heb de foto's via onze vincent bekeken,SUPPERMOOI hoor.
Mannekes geniet van jullie avontuur en tot de volgende blog.
Grtjes van ons allen, TOEDELOE XXX -
13 November 2012 - 10:58
Linda:
Ziet er allemaal fantastisch uit! prachtige foto's en goei verslagskes,
int kort nog eens een belleke proberen? -
19 November 2012 - 16:09
Mama:
Hey schattekes, de eerste maand zit er al op se, eigenlijk vliegt da toch he
en toch hebben jullie al zoveel gezien en meegemaakt. Amuseer jullie ginder en we wachten vol ongeduld op de foto's van de walvissen ;-)
groetjes en heel veel kusjes
mama, pa, Thomas en niet te vergeten ons Loesje -
19 November 2012 - 17:10
Diane:
Wat een mooie verhalen op deze miezerige grijze dag ! Genieten jullie maar van elkaar en de mooie landschappen :-) en voorzichtig eh,groetjes Diane :-)
-
19 November 2012 - 17:10
Diane:
Wat een mooie verhalen op deze miezerige grijze dag ! Genieten jullie maar van elkaar en de mooie landschappen :-) en voorzichtig eh,groetjes Diane :-)
-
19 November 2012 - 17:10
Diane:
Wat een mooie verhalen op deze miezerige grijze dag ! Genieten jullie maar van elkaar en de mooie landschappen :-) en voorzichtig eh,groetjes Diane :-)
-
25 November 2012 - 14:33
Jef En Cato:
@ tante Nicole; de mensen hier zijn eigenlijk niet anders dan bij ons. Niet echt traditioneel gekleed ofzo. Maar als ik de kans eens krijg om ergens een groepje mensen te fotograferen dan zal ik er wel eens eentje opzetten! Wanneer we in Bolivië en Peru enzo zijn dan zullen er wel meer foto's van de plaatselijke bevolking opkomen :-)
@ de rest; genieten doen we hier zeker en vast! Hopelijk genieten jullie even hard mee van onze verhalen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
