Monteverde, vulkaan Arenal en Corcovado NP

23 februari 2013

Om 6.15u werden we opgehaald voor onze birdwatching toer in een private reserve in de buurt. We hadden deze trip samen met nog een jongen uit onze hostel geboekt. Onze gids Adrian was echt superenthousiast. Bij elk vogeltje dat hij zag probeerde hij zijn telescoop erop te richten en hij was constant bezig met het imiteren van vogelgeluiden om ze te lokken. We zagen op 2uur tijd veel verschillende vogels waaronder de emerald toucanet en een motmot. Daarna zijn we naar Monteverde gegaan waar we ontbijt kregen en waar we nog naar kolibri-voederbakjes gingen om de kolibri's aan het werk te zien. Na de middag zijn we gewoon in de hostel gebleven en 's avonds stond de night walk op het programma. Om half zes werden we opgehaald en naar santamaria's gebracht, ook een private reserve. Er waren verschillende gidsen die elks met een groep rondgingen. De gidsen onderling communiceerden via walki talki's wie wat waar had gezien. We zagen twee luiaards, een slapende long-tailed manakin, een tarantula, een coatie, wandelende tak, een slapende emerald toucanet, een common opossum,... Na de nightwalk hebben we nog iets gegeten en zijn we in ons bed gekropen.

24 februari 2013

We namen om 7.15uur samen met de jongen uit onze hostel de bus richting het Monteverde cloud forest om de resplendent quetzal te gaan zoeken. We liepen een goede 3uur rond in het park en we zagen bijna niets! Een paar kleine vogels en een coatie. We liepen ook de hele tijd in de wolken waardoor het precies de hele tijd een klein beetje regende. Tegen de middag zijn we dan met de bus teruggereden en na het middageten werden we opgehaald want we gingen met jeep-boat-jeep naar La Fortuna bij de Arenal vulkaan. Dit is een stuk korter dan de gewone weg van Monteverde naar La Fortuna doordat je het meer oversteekt in plaats van er helemaal rond te rijden. Rond half zes kwamen we in La Fortuna aan en vonden we een goedkoop hosteltje waar we nog lekker kookten, een douchke namen en een birdwatchingtripje regelde voor de volgende dag!

25 februari 2013

De wekker liep om 5uur af. Om half zes zaten we beneden koffie te drinken met onze gids Johnny en toen het licht genoeg was zijn we te voet vertrokken met de verrekijker en de telescoop. We waren nog geen 10 minuten aan het wandelen en opeens riep hij “Kijk daar, een coyote,... Nee het is een jaguarundi!!” Ik zag in de verte precies een grote kat lopen. Wij met drie erachter maar we zagen ze niet meer, iets later zag de Jef ze achter de bananenplanten lopen maar ik heb ze niet meer gezien! Voor de rest hebben we veel vogels gezien en eindelijk de toekans! We zagen er opeens superveel, wel 15, zowel de chestnut-mandibled als de keel-billed toekan. Tegen de middag zijn we terug naar de hostel gegaan en hebben we gegeten en na de middag zijn we nog gaan wandelen in El Silencio waar we ook nog veel vogels zagen. Deze birdwatching trip is sowieso de beste die we tot nu toe gehad hebben!! We zagen zoveel verschillende en mooie vogels, echt prachtig! 's Avonds hebben we gekookt en nog in de keuken gezeten met wat andere mensen van de hostel.

26 februari 2013

Vandaag stond de lavatoer op het programma. Met onze gids Johnny vertrokken we om 8uur richting de vulkaan. We wandelden eerst een heel stuk door de jungle en dan door een lavarivier terug naar het beginpunt. Hij had ons gisteren verteld dat we hier kans hadden om de bellbird te zien, dat is een vogel die precies een snor heeft en de Jef wilde die heel graag zien maar natuurlijk niets gezien onderweg... Op zich viel de wandeling nog wel mee maar we vonden het gisteren veel leuker en interessanter. We hadden wel geluk met het weer want de vulkaan was zo goed als helemaal zichtbaar wat blijkbaar niet zo heel veel voorkomt in deze periode. Na de wandeling zijn we nog naar hotsprings in de buurt geweest. Dit had ik ook nog nooit eerder gezien, gewoon een hele rivier met warm water, zaaaalig! Het water van de rivier wordt opgewarmd door de vulkaan. Na de trip heb ik nog wat geslapen en heeft de Jef de computer gefikst want hij was weer maar eens gecrasht!

27 februari 2013

's Morgens hebben we de bus van 7.15u gepakt naar het volgende stadje om van daaruit terug richting San José te rijden. Eens in San José aangekomen hadden we net 5minuten de tijd om een ticketje te kopen voor de volgende bus naar Palmar Norte. Eerst waren we van plan om na La Fortuna naar Tortuguero te gaan aan de Caraïbische kust maar na zoveel goede verhalen over National Park Corcovado gehoord te hebben zijn we toch maar terug naar het zuiden vertrokken om onze laatste dagen in het National Park door te brengen! Johnny, onze gids van de voorbije twee dagen had ons beloofd om alles in orde te brengen voor onze bus want het zou stom zijn om van het zuiden terug naar San José te rijden om dan dezelfde weg terug langs het zuiden naar Panama te rijden. Hij had ook alles geregeld voor ons verblijf in Corcovado dus we hadden er zeker en vast zin in! Eens in Palmar Norte aangekomen een cabaña gevonden met airco, frigo en TV, meer hadden wij niet nodig :-)

28 februari 2013

De vrouw van de cabañas had gezegd dat er om 9uur een bus was van Palmar Norte naar Sierpe dus wij waren tegen 20 voor 9 aan de bushalte... Bleek dat de bus pas om 9.30u vertrok! Achja, beter te vroeg dan te laat natuurlijk. Tegen iets na 10 aangekomen in Sierpe en in het restaurant gewacht tot de boot vertrok om 11.30u. Na anderhalf uur varen kwamen we aan op Punta Marenco. We moesten nog een stukje wandelen naar boven wat loodzwaar was met onze rugzak in 35°. De kamer die we kregen was weer een klein paradijs, geen ramen maar gaas aan de 4 zijden, een terras met uitzicht op zee, een douche met uitzicht op zee en een groot bed veilig onder het muskietennet! We mochten al direct aanschuiven voor het middageten met ook een prachtig uitzicht over de zee en in de verte Caño eiland. Jaja, hier zouden wij ons wel drie dagen kunnen amuseren ;-) Na de middag hebben we de omgeving wat verkend en hebben we wat langs het strand gewandeld. Daarna begon het donker te worden en hebben we aan het restaurant genoten van de zonsondergang met de krijsende toekans op de achtergrond. Na het avondeten zijn we nog wat in de bar blijven plakken en genoten we van de lekkere caipirinha's.

1 maart 2013

's Morgens moesten we al vroeg opstaan want we zouden op tijd vertrekken om te gaan wandelen in Corcovado National Park. 's Morgens zijn de dieren immers het actiefst en is er meer kans om ze te zien. We wandelden een paar uur door de jungle en over het strand en onderweg hebben we paar agouti's gezien, 2 koppels ara's, een coatie, verschillende trogons, slingerapen, brulapen, white faced capuchins,... Toen we terug aan het rangerstation aankwamen om te eten zag onze gids opeens een krokodil zwemmen vlak voor het strand! Nog geen 20 meter ernaast waren 10 minuten geleden nog mensen aan het zwemmen... Blijkbaar zwemmen de Amerikaanse krokodillen regelmatig in zoutwater. Daarna zijn we nog naar een waterval in de buurt gewandeld en onderweg zagen we ook nog een krokodil in het water zwemmen. Aan de waterval hebben we lekker gezwommen (op een veilige afstand van de krokodillen ;-) ) en daarna zijn we terug naar de lodge gevaren met de boot. Eens in de lodge aangekomen gingen de Jef en ik nog een caipirinha drinken in de bar en toen we van het uitzicht aan het genieten waren zag ik recht voor mij opeens een vin boven komen en een staart. Ik zei nog tegen de Jef; “kijk daar, een dolfijn”, wij keken naar elkaar en we wisten het meteen, dat wat we net hadden gezien was veel te groot voor een dolfijn. Ik vroeg onmiddellijk aan de gids of het mogelijk was dat hier walvissen zwommen en hij zei dat hij nog nooit eerder een walvis vanuit het restaurant had gezien. Hij kwam meekijken vanop het balkon en een paar minuten later zagen we de walvis opeens lucht spuiten! Het was dus wel degelijk een walvis, dit had hij nog nooit meegemaakt! Ik was superblij want nu hadden we dus toch nog een humpbackwhale gezien, zo onverwacht. Ik nam onmiddellijk de camera erbij maar natuurlijk hebben we hem niet meer gezien. Ook vandaag zijn we na het avondeten nog blijven plakken in het restaurant en hebben we nog wat caipirinha's gedronken.

2 maart 2013

Deze morgen moesten we pas om 8u klaar zijn maar de Jef en ik waren wat vroeger opgestaan om nog wat langs het strand te wandelen. Misschien zouden we nog wel iets tegenkomen onderweg, maar niets was minder waar. Enkel vogeltjes :-) Tegen kwart na zeven zijn we dan maar gaan ontbijten en daarna zijn we samen met een Zweeds gezin en een gids tot aan de rio claro gewandeld. Onderweg richting rio claro hoorden we ineens de apen heel veel lawaai maken, onze gids zei nog dat hij dacht dat ze zoveel lawaai maakten omdat ze iets hadden gezien dat hen niet aanstond, het was er nog niet uit of we zagen de white faced capuchins een coatie wegjagen, echt supergrappig! Eens aan de rio claro aangekomen was er een kayaktocht van 2 en half uur, dat was wat ze ons hadden verteld in ieder geval, na een kwartier kayakken moesten we uit de kayak en de rest van de weg moesten we verder zwemmen! Stroomopwaarts was redelijk vermoeiend maar de terugweg viel goed mee ;-) Onderweg stopten we nog aan een waterval met verschillende niveaus en je kon helemaal tot boven klimmen en als je wilde kon je aan elke waterval naar beneden springen. De Jef natuurlijk weer helemaal in zijn nopjes want zoiets dat doet hij allemaal wel graag. Tegen de middag waren we dan terug en zijn we terug naar de lodge gewandeld, hebben we nog iets gegeten terwijl we genoten van de toekan die voor ons in de boom zat te krijsen en daarna nog een douchke genomen. Daarna was het tijd om te vertrekken, het bootje lag ons al op te wachten om ons terug naar Sierpe te brengen. Rond half vier kwamen we aan in Sierpe en zijn we daar nog blijven zitten, hebben we nog iets gedronken en om 18u de bus naar Palmar Norte genomen om daar te wachten op onze bus naar Panama City. Goed dat de vrouw van onze hostel had kunnen regelen dat we hier kunnen opstappen want Johnny had zich niet echt aan zijn woord gehouden. Buiten een mailtje met de reisroute van Ticabus had hij niets meer voor ons geregeld dat we in Palmar konden opstappen. Normaal is dit een rechtstreekse bus die nergens stopt onderweg dus normaal zouden we eerst helemaal terug naar San José moeten om dan dezelfde weg (in totaal een kleine 10uur!!) helemaal terug te doen. We hebben van een uur of 7 tot half 3 in een tankstation gezeten waar constant mensen kwamen eten of iets halen om te drinken. Rond half 3 zijn we dan aan de straat gaan wachten op de bus. Om kwart voor 3 kwam ze er aan en gelukkig stopte ze! Ik had maar schrik dat ze niet zou stoppen (zoals toen in Bolivië!). Ik viel als een blok in slaap...

3 maart 2013

Om 4uur stond onze bus stil en iedereen was aan het uitstappen. We waren blijkbaar al aan de grens met Panama aangekomen. Iedereen ging in een rij staan om te wachten voor de salidastempel. Opeens hoorden we van iemand dat de bureau's pas om 6uur opengingen?! We moesten dus nog 2uur wachten vooraleer het bureau openging, onze bus was natuurlijk al doorgereden naar het bureau van Panama een paar honderd meter verder. Daar stonden we dan, 2uur wachten op een stomme stempel. Ik had liever nog 2uur lekker in de bus blijven liggen. Uiteindelijk na al het lange wachten (zowel langs de Costa Rica als de Panama kant!) en al de paperassen die er altijd bijkomen kijken zoals rugzakken opendoen, iedereens naam die wordt afgeroepen,... zijn we om 9uur terug vertrokken. Ik heb nog geslapen tot 12uur tot er opeens weer een Big Mac voor mijn neus stond! Alweer Mcdonalds als middageten... Daarna heb ik nog geslapen tot een uur of 3 toen we bijna in Panama City aankwamen. Eens in de hostel aangekomen nog langs de winkel geweest, geskypt met nog wat mensen en niet al te veel meer gedaan. Eerst waren we van plan om nog iets te doen deze namiddag omdat we de vorige keer maar 13uur onderweg waren geweest maar nu was het dus 3uur langer dan normaal door al dat wachten aan de grens waarschijnlijk. Onze namiddag in Panamacity waren we dus kwijt. Straks op tijd in ons bed want morgen alles terug inpakken voor CUBA!

Muchos besos y abrazos,

J&C!